Lewis Hine (1874–1940) był amerykańskim socjologiem i fotografem, uważanym za ojca fotoreportażu społecznie zaangażowanego. Szczególną uwagę poświęcał osobom z niższych warstw społecznych i wykorzystywanych do ciężkiej pracy. Jako młody chłopak sam zmuszony był podjąć pracę w ciężkich warunkach, dlatego dążył do tego, aby robione przez niego zdjęcia miały wpływ na zmianę sytuacji fotografowanych ludzi.

W 1908 roku Hine rozpoczął pracę jako fotoreporter dla National Child Labor Committee (NCLC), prywatnej organizacji założonej cztery lata wcześniej, by walczyć z eksploatacją dzieci w amerykańskim przemyśle. Szczególny sentyment budzili w nim mali nowojorscy gazeciarze, tzw. „newsies”. W tamtym czasie w USA pracowało ok. 20 procent dzieci w wieku od 10 do 15 lat. Dzieci wykonywały pracę dorosłych za dużo niższą stawkę, nie skarżąc się przy tym na złe warunki. Niektóre gałęzie przemysłu, jak kopalnie czy farmy, do prostych, powtarzalnych czynności zatrudniały nawet pięciolatki. Pracujące dzieci nie chodziły do szkoły – praca zaczynała się o świcie i trwała do zmierzchu, dniówka dziecka trwała średnio od 8 do 12 godzin.

Na zlecenie NCLC Lewis Hine przez 16 lat odwiedzał kolejne stany USA i kolejne zakłady pracy zatrudniające dzieci: tkalnie, kopalnie, młyny, fabryki produktów spożywczych. Działał często wbrew woli właścicieli i dyrekcji, nie wahając się przy tym zmieniać swoją tożsamość. Kiedy zabraniano mu wstępu na teren fabryki, fotografował dzieciaki o świcie lub o zmierzchu, po wyjściu z pracy. Rozmawiał z nimi, łatwo zdobywając ich zaufanie. Wbrew ówczesnym zasadom portretowania, nakazującym modelowi udawanie, że wcale nie pozuje, Hine kazał dzieciom patrzeć prosto w obiektyw. Widz patrzy na dziecko, a dziecko patrzy widzowi prosto w oczy, często z niemym wyrzutem. Owocem zaangażowania Hine’a i osób jemu podobnych była ustawa Keatinga-Owena (The Keating–Owen Child Labor Act) z 1916 roku – reforma regulująca zasady pracy niepełnoletnich.

Prezentowane fotografie pochodzą ze zbiorów Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych.
Wystawa udostępniona przez Warsztaty Kultury w Lublinie.