prelekcja przed filmem: Michał Pieńkowski

 

Szkice z Polski / Croquis polonais
Belgia 1920-1931, 56′
reż. Maurice Bekaert

„Szkice z Polski” to jeden z dwóch zachowanych amatorskich, zapisanych jednak na taśmie 35 mm, filmów podróżniczych Maurice’a Bekaerta (oba znajdują się w zbiorach La Cinématheque royale de Belgique). Bekaert był prawnikiem, ale w pewnym momencie związał swoją karierę zawodową z działalnością handlową, co pozwoliło mu odwiedzać wiele krajów i przy okazji oddać się nowej pasji – filmowaniu. Niespotykana w amatorskich produkcjach jakość zdjęć, a także czas ich powstania sprawiają, że „Szkice…” są jednym z najciekawszych i najbardziej unikatowych obrazów życia w przedwojennej Polsce.

O (najprawdopodobniej trzech) wizytach Bekaerta w naszym kraju wiadomo niewiele. W prasie jego nazwisko pierwszy raz pojawia się w 1929 roku. „Kurjer Poznański” opublikował wówczas listę gości zaproszonych na Powszechną Wystawę Krajową. Gazeta donosiła także, że Belg zatrzymał się w prestiżowym hotelu Bazar. Prawdopodobnie w tym czasie powstała część zdjęć, które później weszły do filmu. Pewne natomiast jest, że ujęcia południowej Polski i Gdyni pochodzą z 1931 roku. Donosił o tym komunikat Polskiej Agencji Telegraficznej: „W dniu 5 lipca do Polski przybywa znany podróżnik belgijski Maurycy Bekaert. Zwiedzi on południową Polskę, skąd przez wschodnie pogranicze uda się do Puszczy Białowieskiej, a stamtąd do Gdyni. Po powrocie do Belgii wygłosi w tamtejszym automobilklubie odczyt o swych wrażeniach z Polski. W czasie podróży Bekaert dokona zdjęć filmowych”. Jego nazwisko znajdujemy także na liście gości willi Radowid w Zakopanem, w której Belg zatrzymał się między 16 a 22 lipca.

Podróże Maurice’a Bekaerta do Polski nie pozostały bez wpływu na jego życie prywatne. Ten wielki przyjaciel Polski i propagator jej kultury w grudniu 1931 roku został uhonorowany jednym z najwyższych odznaczeń państwowych – orderem Polonia Restituta.

Restauracja filmu została wykonana przez FINA. Podstawą były skany 4K wykonane w Cinémathèque royale de Belgique (CRB) z oryginalnej, tintowanej kopii na podłożu łatwopalnym (nitro) i pochodzącej ze zbiorów CRB.
(źródło: iluzjon.fn.org.pl)

 

Michał Pieńkowski
Fot. FB Kina Iluzjon

Michał Pieńkowski – przedwojennym polskim kinem pasjonuje się od zawsze i bardzo lubi o nim opowiadać. Pracuje w Filmotece Narodowej – Instytucie Audiowizualnym, gdzie opiekuje się przedwojenną kolekcją filmową. Autor licznych prelekcji, wykładów, spotkań i przeglądów kinowych poświęconych najstarszym filmom. Naukowo i hobbystycznie zajmuje się historią polskiej fonografii.

Polski Piach
Fot. Paweł Wyszomirski

Polski Piach – zespół zainicjowany przez Patryka Zakrockiego, skrzypka i kompozytora grającego obecnie na gitarze. Muzycy wywodzą się z warszawskiego środowiska improwizatorów, eksperymentalnego jazzu i muzyki współczesnej – kręgu wytwórni lado abc. Zespół czerpie z tradycji pierwszego, wywodzącego się z Afryki bluesa, a także z transowości polskiej muzyki tradycyjnej i ze zdobyczy muzyki współczesnej. Polski Piach to autorskie kompozycje, których temperatura wynika z rodzimego krajobrazu, natury polskich rzek, drzew i zachmurzonego nieba. Projekt bada pokrewieństwo i zasadność upodobnień między piachem delty Missisipi, Sahary i wiślanych łach.
W wytwórni Gusstaff Records zespół wydał dwa albumy: „Południe” (2020) i „Północ” (2022), obecnie pracuje nad trzecim materiałem dla tego samego wydawnictwa.

Skład zespołu:
Patryk Zakrocki (SzaZa, Spontaneus Chamber Music) – gitara
Piotr Mełech (Fanfara Awantura, Warszawska Orkiestra Improwizatorów) – klarnet basowy
Piotr Domagalski (Lomi Lomi, Masecki trio, Levity) – basetla